Στην εκπνοή του πρώτου μήνα της άνοιξης, όταν η γη ξαναγεννιέται κι ανθίζει, οι μικροί μαθητές της Γ΄ τάξης επισκέφτηκαν ένα πανάρχαιο ιερό μέρος, χτισμένο μέσα στην κρητική φύση και αφιερωμένο ολοκληρωτικά σε αυτήν, το μοναδικό παλάτι του βασιλιά των Μινωιτών, το σπίτι του Διπλού Πέλεκυ, τον «Λαβύρινθο» του Μίνωα, την Κνωσό.
Εκεί είχαν την ευκαιρία να δουν να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια τους όλες οι πληροφορίες και οι ιστορίες που άκουσαν κι έμαθαν στα μαθήματα της Ιστορίας, αλλά και των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων. Πού ζούσε ο βασιλιάς της Κρήτης, πώς ήταν χτισμένο και στολισμένο το ανάκτορό του, ποιοι ήταν οι Μινωίτες, τι αγαπούσαν πάρα πολύ, πώς ζούσαν, ποια ήταν τα αγαπημένα τους χρώματα, με τι ασχολούνταν, πώς περνούσαν τις μέρες τους, ποια πλάσματα ζούσαν κοντά τους και ποια ζουν τώρα πια εκεί;
Οι μαθητές μας έγιναν παρατηρητές, εξερευνητές, αρχαιολόγοι, ιστορικοί και ταξιδιώτες πίσω στον χρόνο, ενώνοντας κομμάτια ενός δαιδαλώδους παζλ, που είναι η ιστορία και ο πολιτισμός του τόπου τους. Άραγε μοιάζουμε καθόλου με τους ανθρώπους που έζησαν στα ίδια χώματα πριν από περίπου 5.000 χρόνια; Έχουμε «κληρονομήσει» στοιχεία του πανάρχαιου αυτού πολιτισμού που αναπτύχθηκε μόλις μερικά μέτρα πιο πέρα από τα σπίτια μας και μεσουράνησε στη Μεσόγειο για πολλούς αιώνες; Έχουμε παρόμοιες συνήθειες με τότε;
Το σίγουρο είναι ότι τα παιδιά των Μινωιτών είχαν πολλά κοινά στοιχεία με τα σημερινά παιδιά, καθώς απολάμβαναν με τον ίδιο τρόπο το παιχνίδι στην ύπαιθρο. Μετά το τέλος της ξενάγησής μας, στο παρκάκι δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού, εκεί που άλλοτε έπαιζαν ανέμελα τα μικρά Μινωιτάκια, ο αέρας γέμισε χαρούμενες φωνές και γέλια, σαν εκείνα που ακούγονταν γύρω από το παλάτι τόσες χιλιάδες χρόνια πριν.
