Άσπρη, κόκκινη κλωστή στάθηκε η αφορμή
την αγάπη να γνωρίσουν, τα όνειρά τους για να χτίσουν.
Ασπροκόκκινη δεμένη και στο χέρι τυλιγμένη,
ο παλιός ο μύθος λέει για τον ήλιο όταν καίει.
Έτσι έκαναν κι αυτά, τα εκτάκια τα ζωηρά,
έπλεξαν για τα μικρά ασπροκόκκινο κορδόνι
με ματάκι ή χαντρόνι,
μην τυχόν και μας καούνε σαν απ’ τη φωλιά τους βγούνε.
Το ‘παν σ’ όλους και παντού, την αγάπη τους ν’ απλώσουν
κι όλους μας να μας ενώσουν,
θέλοντας να προστατέψουν τα όνειρα και τη φωλιά μας
το σχολειό μας, την «οικογένειά μας»!
Ασπροκόκκινη δεμένη και στο χέρι τυλιγμένη,
ο παλιός ο μύθος λέει για τον ήλιο όταν καίει.
Έτσι έκαναν κι αυτά, τα εκτάκια τα ζωηρά,
έπλεξαν για τα μικρά ασπροκόκκινο κορδόνι
με ματάκι ή χαντρόνι,
μην τυχόν και μας καούνε σαν απ’ τη φωλιά τους βγούνε.
Το ‘παν σ’ όλους και παντού, την αγάπη τους ν’ απλώσουν
κι όλους μας να μας ενώσουν,
θέλοντας να προστατέψουν τα όνειρα και τη φωλιά μας
το σχολειό μας, την «οικογένειά μας»!