Με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας παρουσίασαν στους/στις μαθητές/τριες ένα ιδιαίτερο δρώμενο για την τραγωδία που σημειώθηκε στα Τέμπη πριν δύο χρόνια και συγκλόνισε όλη την ελληνική κοινωνία. Η παρουσίαση αυτή δημιούργησε έντονη φόρτιση και πληθώρα συναισθημάτων, θυμίζοντας μας την αξία της ανθρώπινης ζωής και της ευθύνης που έχουμε όλοι μας για τις πράξεις μας.
Οι μαθητές/τριες μας ευαισθητοποιημένοι/ες από τα όσα άκουσαν και έζησαν κατά τη διάρκεια της δράσης, εξέφρασαν τα συναισθήματά τους δημιουργώντας αφίσες, οι οποίες έφεραν μηνύματα ελπίδας, δικαιοσύνης και ανάληψης ευθύνης. Οι αφίσες τους τοποθετήθηκαν στο τέλος της ημέρας στα κάγκελα του σχολείου, ως μία ορατή υπενθύμιση ότι η μνήμη και η ευθύνη για όσα συνέβησαν χρειάζεται να παραμείνουν ζωντανές.
Παρακάτω ακολουθεί το κείμενο από το δρώμενο των εκπαιδευτικών :
"Ένα γελαστό απόβραδο του Φλεβάρη ήταν. Ένα χαρούμενο αποκριάτικο αντάμωμα για συγγενείς και φίλους ήταν.
Κι ήρθε η ώρα τ' αποχωρισμού, που όχι πρόσκαιρος μα αιώνιος στάθηκε για κάποιους.
Μικρές και μεγάλες αγκαλιές.
Γλυκιές ματιές.
Τελευταία αγγίγματα χεριών και ψυχών.
Οι βαλίτσες έτοιμες, εκεί δίπλα.
Αποσκευές γεμάτες φροντίδα και αγάπη!
Μυρωδιές και αγάπη!
Συμβουλές και αγάπη!
Ευχές για μια αντάμωση που ποτέ δεν ήρθε.
Το ταξίδι ξεκίνησε...
Και το τρένο άρχισε να κατασπαράζει ράγες και ανθρώπινες ζωές.
Όνειρα κι ελπίδες στάχτες κι αποκαΐδια σ' ένα τρένο που δεν έφτασε...
Και δύο χρόνια τώρα η δικαιοσύνη περιπλανιέται στο δικό της ατελεύτητο ταξίδι!
Και δύο χρόνια τώρα ένα ασφυκτικό "γιατί" αιωρείται αναζητώντας αυτή τη δικαιοσύνη, την αλήθεια, τη λύτρωση...
ΚΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ...ΓΙΑΤΙ,ΑΡΑΓΕ...;ΓΙΑΤΙ;;;"
(Γαλανάκη Μαρία)
